Een mooi eind en een goed begin!
Door: Mirna Joosten
Blijf op de hoogte en volg Mirna
22 Januari 2017 | Peru, Huaraz
Dat is wat ik tegenwoordig mag zeggen want ondertussen ben ik al in Curacao beland. Ik had jullie echt eerder weer iets willen laten weten maar door technische problemen en een lekker strandje is dat niet gelukt.
Daarom ga ik even helemaal terug naar kerst dat ondertussen alweer bijna een maand voorbij was. Mijn kerst die ik met Laura heb gevierd was vooral vrij ziekkig. Zowel Laura als ik waren ziek gelukkig hebben we ons toch nog met een groepje anderen kunnen vermaken met disneyfilms.
De dag na kerst hadden we met z´n alle besloten dat het voor Laura wel een goed idee zou zijn even bij de dokter langs te gaan. Dit gaat in Peru natuurlijk een tikkeltje anders dan in Nederland. Het hostel had een dokter voor haar gebeld die ons vervolgens zelf opkwam halen met een abulance. Toen we bij het ziekenhuis waren werd ze snel bekeken en wilde de dokter graag dat ze een nachtje bleef slapen voor beter onderzoek en omdat ze uitgedroogd was. Dit was achteraf best hilarisch ze hebben hier namelijk een iets andere manier van werken. Om te beginnen kwamen er elke 5 minuten iemand anders binnen voor een controle rondje dat telkens het zelfde controle rondje was en daarnaast namen ze bloed af door via het infuus het bloed in een kokertje te laten druppelen. Laura en ik hebben beide even een partijtje raar opgekeken.
Toen ik in de avond terug kwam met de spullen van Laura uit haar hostel heeft de dokter ook even naar mij gekeken. Ik was namelijk nog steeds als een dolle aan het hoesten en had nog steeds keelpijn. Dit was dan ook niet zo heel raar want de dokter vertelde me dat ik bronchitus had en dus geen keelontsteking. Hiervoor kreeg ik een antibioticakuur. (whaaa ook met nieuwjaar!) Dit betekende dus ook dat ik zowel de Colca Canyon als de Salkantay trek met bronchitus had gedaan. Terwijl mevrouw de dokter verwachte van mij dat ik de komende twee weken rustig aan deed en me vooral niet teveel inspande. Maar deze mevrouw wist natuurlijk ook niet dat ik nog maar 2 weken in Peru had en nog lang niet alles gezien en dus dat rustigaan doen niet echt een optie was.
De volgende ochtend mocht Laura om 7 uur naar huis zeide ze. Toen ik haar rond 9 uur op ging halen hebben we vervolgens nog een paar uur in het ziekenhuis moeten wachten. Ondertussen werd er naar de telefoon op Laura haar kamer gebeld en werd er van haar verwacht dat ze op zou nemen. Toen ze dat eenmaal gedaan had was dat al de zorgverzekeraar en gelukkig heeft hij ervoor gezorgt dat ze niets hoeft te regelen. Rond 12 uur mocht ze dan eindelijk met mij mee na een aantal keer vragen of ze bijna mee mocht en wij ondertussen al ontsettend druk waren geworden. Laura was namelijk al een stuk fitter en we moesten iets doen tijdens het wachten. De rest van de dag hebben we beide dan ook weer nodig gehad om bij te komen van onze eigen drukte.
30 december was Laura gelukkig al een stuk beter en ik voelde me fit genoeg om samen met haar en Daimian een Duitse jonge die ik op de Salkantay had ontmoet naar Pisac te gaan. Pisac is een van de bekende dorpjes in de buurt van Cusco met mooie ruines. Deze waren te vergelijken met die van de Machu Picchu Maar dan een stuk kleiner, mooier afgewerkt en met veel en veel minder touristen.
Eenmaal in Pisac aangekomen voelde ik me toch nog iets minder fit als gehoopt maar toch wilde ik naar de ruines. Deze lagen op een berg en kosten 170 sol voor de 4 parken. Maar omdat wij er maar naar 1 wilde gaan wilde we dat niet betalen. Dus vol goede moet naar de kassa om te doen of we van niks wisten na een tijdje vragen en zeuren mochten we voor ipv 170 sol p.p voor 40 sol in totaal naar binnen. woehooe doen we even!!
Berg op hebben we onze tijd voor genomen met bij elk mooi uitzicht in het zonnetje te genieten van een verdiende pauze met een lekker muziekje. Toen we eenmaal bij de mirrador aan gekomen waren begon onze Dj Daimian de muziek op kerstmuziek te zetten en daar begon voor mij het kerstgevoel. Als drie gekken hebben wij op het uitkijk punt staan dansen op verschillende kerstliedjes. Het was zo grappig en gezelllig hoewel de paar touristen die er waren ons vrij appart aankeken. Vervolgens zijn we zo goed als naar benede gehuppeld.
Oudjaarsdag heb ik gezellig met een aantal van het kerstgroepje en Daimian gevierd. Laura ging namelijk de 31e vliegen naar Lima en moesten we daar dus eerder afscheid van nemen. Met het groepje zijn weze reclette en daarna zijn we drankspelletjes gaan doen in het hostel om vervolgens met zn alle naar het hoofdplein te gaan. Daar waren nog honderden mensen en heel veel vuurwerk. Wij zelf hadden twee flessen veel te zoete champagne die Lauren en ik open hadden geknalt. Na het vuurwerk zijn we een kroegentochtje begonnen en hebben we een super gezellige avond gehad.
Op 1 Januari heb ik Cusco verlaten en ben ik met een bus voor 36 uur naar Huaraz verhuisd. Daar wilde ik graag de Santa Cruz hike gaan doen. Toen ik daar om 5 uur 's ochtens aankwam heb ik met een ander meisje een hostel gezocht en 's middags de stad bekeken. Toen ik de hike ging boeken kon dat niet voor de dag erna dus heb ik voor de 2e dag een tour geboekt. Deze tour was echt heel verschrikkelijk. Ze beloofde me een engelse guid en een engelse groep. Beide was niet het geval dus heel het verhaal dat me verteld werd kon ik niet volgen en de tour opzich was ook niet zo speciaal. Dus ik moest er maar vanuit gaan dat de Santa Crus van de dag erna wel leuk zou zijn en met engelse mensen want dat ging 4 dagen duren.
De volgende ochtend werd ik iets voor 6 opgehaald door de guide die gelukkig engels sprak. De rest van de groep sprak ook bijna allemaal engels en waren gelukkig erg gezellig. De groep bestond uit 1 duits stel, 1 duits meisje, 1 stel uit frankrijk, 2 jongens uit Peru en 1 jonge uit USA.
Helaas hadden we heel veel regen tijdens de toch vooral de eerste 2dagen. De eerste dag hebben we veel in de regen gelopen en was het erg bewolkt super jammer want daardoor miste we een deel uitzicht. Het heeft in de nacht zo veel geregent dat de tent, mijn matje en zelfs mijn slaapzak nat was dus na een koude nacht begonnen we aan een regender dag 2. Dag 2 was qua weer verschrikkelijk het heeft de hele dag geregent en zelfs gehagelt. We zijn naar de top van de hike gegaan waar het sneeuwde en zo koud was dat ik weer blij was om omlaag te mogen. Eenmaal bij het kamp was de regen even gestopt om de tenten op te zetten. De rest van de dag hebben we in de hoofd tent gezellig gekaart. Dag 3 werd het beter we hebben op de dag maar 4 echte buien gehad. Wat ér voor zorgde dat we gewoon de 4 dagen gingen lopen. We zijn daarom nog extra naar de mirrador gegaan. Helaas konden we daar niet veel zien toch maakte we de keuzen om door te lopen naar de lagoon. Daar heb ik zekér geen spijt van. Wat was dat mooi! Daarnaast was het ook nog eens droog :) Dag 3 hadden we meer droge en soms zonnige momenten. Daarom hebben we zelfs thee time in de zon en tijd om de tent waterdicht te maken. Dag 4 was de hike maar 2 uur en in de zon. Pas terug in Huaraz begon het weer te regenen en dat zorgt ervoor dat het een perfect moment was om bij te komen. In de avond hebben we met zn alle nog iets geregent en de dag er op ben ik terug naar Lima vertrokken.
Daar kwam ik om 6uur s ochtens aan en kwam ik toevallig Arnoud waar ik kerst mee had gevierd tegen. Met hem en Roos heb ik en dagje niet te veel gedaan. De dag erop zou ik met zeehonden gaan zwemmen maar in plaats daarvan ben ik met Arnoud en Roos meer naar pyramdes gaan kijken. Ik was pas rond kaart voor 9 in de avond terug en kon tot 9 mijn was ophalen maar de wasserette had besloten eerder te sluiten waardoor ik mijn was niet meer kon ophalen en dus zonder naar Curacao moet waar ik een mooie vakantie tegen moet ben gegaan.
Mijn vlucht naar Curacao heeft 40 uur geduurt. Van Lima ben ik na een botsing van mijn taxi chauffeur die er makkelijk 5 had kunnen maken ben ik naar Quito gevlogen. Daar heb ik 16 uur moeten wachten om naar Curacao te vliegen. Toen ik om 3 ging in checken zeide ze me doodleuk dat mijn vlucht was gekenselt en ik via Columbia en Aruba naar Curacao moest dit ging zn 12 uur langer duren. Na nog een tijdje wachte ben ik naar Bogata gevlogen. Daar heb ik nog een tijdje moeten wachten om naar Aruba te vliegen. Vanaf dat ik daar was had ik het gevoel dat ik er al was. Iedereen was vrolijk en het was heerlijk warm! Het wachten daar was ook geen ramp na een paar uur wachten lande ik in Curacao waar Jochem en Dirk heel lief op mij aan t wachten waren.
De eerste dagen in het heerlijke Curacao mochten we bij Dirk en Meagan logeren. Zij hebben ons het eerste weekend mee genomen over het eiland en hun woonkamer afgestaan als slaap plaats voor ons. Dat was echt super lief!
De eerste dag zijn we na een heerlijke nacht bij slapen naar Westpunt gegaan. Een mooi punt in het westen van het eiland. Daar hebben we gesnorkelt maar ik bleek grote struggles te hebben met de snorkel. Dag twee bij de tugboat ging dit gelukkig beter. De tugboat is een boot in het water ongeveer 20 meter van de kust. Waar ontsettend veel vissen rond zwemmen. Super mooi!
Dag 3 hebben we eerst lekker aan het zwembad gelegen en smiddags naar Puna gegaan. Dat is het centrum van Willemstad met de gekeurde huisjes. De volgende dag hebben we lekker gechilld op t strand Mambo's en savonds bij Leonieke weze eten. Dat was super gezellig en ideaal.De lieve vriendinnetjes van Leonieke hebben ons aangeboden dat we de laatste 10 nachte bij hun te logeren. We hebben Romy en Sharon die avond pas onmoet dus dat bewijst hoe super lief ze zijn!!
Een dag later gingen we verhuizen naar onze nieuwe slaap plek voor de komende 10 dagen. Sharon en Romy hebben een slaap bank en wij hebben een luchtbed deze liggen nu voor de komende nachten in de kamer. Ze laten ons super welkom voeren en laten ons het stap leven am Curacao zien super leuk! In de avond zijn we dan ook meteen me Sharon, Lieke en Kaly naar Cabana gegaan. Een leuke avond met de nodige dansjes!
Wanneer ik thuis ben zal ik nog over mijn laatste week in Curacao vertellen maar nu ga ik eerst nog even van mijn laatste daagjes genieten... pff de tijd gaat hier echt veel te snel!!
Tot snel!
-
23 Januari 2017 - 23:23
Lenie Mennen:
Wanneer komt vervolg. Wil zo graag verder lezen... hahah -
26 Januari 2017 - 14:48
Lianne:
.....en ik ook haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley